doğum günü kutlamayan insan

adamdır.

Arkadaslarımın benim için organize ettiği doğum gününe gitmedim daha nolsun

Doğum günü kutlanmaz sadece aileyle pastayi yemek için toplaniriz (çikolatali pasta)

benim bu. insan zaten kendi kendine doğum günü kutlamaz ki? arkadaşları falanları filanları bir şeyler yapar o zaman hep beraber kutlanır işte. ailem dışında da kimse "iyiki doğdun." demez zaten. ha çok da önemli değil başkalarının bir bok demesi ama insan arada istiyor be sözlük. sonuç olarak insanın kendi elinde olan bir şey değildir bazen.

(bkz: doğum günümü kutlamayan insan)

Kutlamayı bırak kutlattırmam bile işlerine gelirse

aranızda hala dogum günümü kutlamayan düşüncesizler var...

(bkz: pastaya,mekana vereceği parayı alemlere akmak için kullanan insan)

Kutlamayı unutmuş olabilir. Bence tek çözüm ; ahada bu

yılın bir gününde fazladan sevilip şımartılmayı samimiyetsiz bulduğum için kutlamayı sevmem. o gün göreceğim ilgiyi bölüp yılın her günü eşit miktarda almayı tercih ederim. neticede noel baba hiç gerçek olmadı, ve yılda bir gün bacadan gelecek sevgiye ihtiyacım da yok vesselam.

doğum günü kutlanmayan insandır.

(bkz: ben)

kutlamayı sevmiyorum ama pasta alıp yemek için başka bahane bulamıyorum lan

illa pasta alınması, hediye alınması şart değil mühim olan hatırlanmaktır. sözlü de olsa "iyi ki doğdun ..."lafı iyi hissettirir, çok da zor olmasa gerek.

ben herkese bi süpriz hazırım ama kimse benim doğum günümü bile hatırlamaz o yüzdende kutlamaz.

yıllanmak dışında doğduğu güne bir önem atfetmeyendir. bir kaç sürpriz aile içi muhtelif kutlamanın dışında benim de başıma gelmedi. artık onlar da yıldı. baktılar keyif almıyorum. sönük milli bayramlar gibi kuru bir lafla atlatıyorum. adeta bir dede doğumgünü. en zoru arkadaşlara sezdirmemek.

annem ve eniştem dışında doğum günümü sadece bir kişi kutladı. müzik hocam, bando takımındayken 12. yaşımı kutlamıştı. doğduğum günü değil, öldüğüm günü hatırlayın. (bkz: it de doğuyor)

ben kimseninkini kutlamadığım için kimse de benimkini kutlamıyor. çok gerekli bir şey de değil ayrıca

ulan sefa içindeyken bu boktan dünyaya gelmişiz, bir de bunu mu kutlayacağız? yas günüdür doğum günümüz, yas.

bu insanlardan biriyim. çok sevecen ya da sıcak kanlı değilimdir, hafif bi soğukluk ve çekingenlik var. zaten çok arkadaşım da yok, olanlar da doğum günümü bilmez. sağolsun teyzemin kızı da olmasa hatırlayan yok. yoksa ben de isterim birileri bana süpriz yapsın, pasta yiyelim birlikte, eğlenelim falan. ama yok işte :(

alışkanlık aslında, ufaklığımdan beri doğum günlerine de gitmedim neredeyse hiç, kutlamadım da. eksikliğini hissediyor değilim. doğmuşuz evet ama anlamsız yani diğer günler gibi, olağanüstü bir şeyi yok bence. hediye olayına imrenmişimdir tabi orası ayrı ama sırf hediye için de anlamsız kutlamalara gerek yok.

şu hayatta yalnız olduğunu iliklerine kadar hisseden insandır.

tanıdığımdan beri bütün doğum günlerini kutladığım kişi tek bir doğum günümü bile kutlamadı

daha kötüsü de var (bkz: doğum gününü unutan sevgili )

anneannem. 10 kasım 1938de doğmuş. (bkz: kader sen bize nazik davranmadın )

18ime giricem aralıkta hiç kutlamadım bu yaşıma kadar en azından bi kere kutlasaydiniz aq hevesimo alsaydım

gereksiz buluyordur belki de

her sene olmaya çalıştığım ancak her doğum günümde pasta kestiren halalarım ve kutlama yapmaya heveslenen ailem dolayısıyla olma şerefine erişemediğim insan türü. güncelleme: bu sene halamlar da dahil kimse kutlamadı,sanırım insan önemsenmediğini falan hissedince önemsenmenin değerini anlıyor.

geçerli sebebi varsa eyvallah da artistlik peşindeyse sıkıntı büyük

hep bir yanı eksik olan insandır. hayatta hiç bir zaman istedigini tam anlamiyla elde edemiyen kişidir. ve belkide dogdugu günü hatirlamak istemiyordur.

vardır bir acısı ya da yalnızlığı

ömür den bir yıl daha gidiyor neyini kutlasın

kutlamıyorum kutlanmasını istemiyorum gelemem öyle samimi ortamlara